Έφτασα στη νέα χώρα μόνος μου, χωρίς τους γονείς και την οικογένειά μου. Στο κέντρο φιλοξενίας όπου διέμενα μου μίλησαν για τον ρόλο του «κηδεμόνα», ένα άτομο που βοηθάει τα παιδιά που φτάνουν στη χώρα μόνα τους, αρκεί να είναι κάτω των 18 ετών. Στην αρχή δεν κατάλαβα καλά τι ρόλο θα είχε αυτό το άτομο, και παρόλο που πέρασε αρκετός καιρός, τελικά με ανέλαβε ένας κηδεμόνας. Κατάλαβα ότι θα με βοηθούσε να υπερασπιστώ τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μου. Στην πραγματικότητα, το άτομο αυτό έγινε το πρώτο άτομο υποστήριξής μου Γίναμε φίλοι και κάποιες φορές τρώγαμε μαζί και κάναμε βόλτες στην πόλη. Αντιθέτως, κάποιοι από τους φίλους μου δυσκολεύτηκαν να τους αναλάβει κάποιος κηδεμόνας και άλλοι δεν γνώριζαν την ύπαρξη αυτού του θεσμού. Έτσι, η έλλειψη αυτής της υποστήριξης τους δημιούργησε κάποια προβλήματα.

 

Ζήτα να δεις τον κηδεμόνα σου και να ξέρεις ότι υπάρχει όπου και αν πας και προσπάθησε να διατηρήσεις στενή σχέση μαζί του, καθώς ο κηδεμόνας θα σε υποστηρίξει και θα σε βοηθήσει να υπερασπιστείς τα συμφέροντα και τα δικαιώματά σου.