Πάντα ήθελα να διατηρήσω επαφές με την πατρίδα μου. Στην αρχή φοβόμουν λίγο να εξηγώ στην οικογένειά μου και τους φίλους μου την πραγματική κατάσταση που βίωνα στον νέο τόπο, επειδή αντιμετώπιζα πολλές δυσκολίες και δεν ήθελα να τους απογοητεύσω. Έπειτα, συνειδητοποίησα ότι ήταν καλύτερο να πω την αλήθεια, ακόμα και εάν αυτά που θα τους έλεγα δεν ήταν αυτό που περίμεναν. Το γεγονός ότι ήμουν ειλικρινής με τα άτομα που άφησα πίσω στην πατρίδα μου βοήθησε και τους άλλους συμπατριώτες μου που σκόπευαν να φύγουν, καθώς μπορούσαν να μάθουν πώς έχει η πραγματική κατάσταση. Ήταν όμως εξίσου σημαντικό και για μένα τον ίδιο, γιατί έτσι μπορούσα να πάρω τον έλεγχο της ζωής μου.