Όταν ζούσα στο χωριό μου, μου άρεσε πολύ να διαβάζω. Όταν ήρθα στη νέα χώρα, τα άτομα γύρω μου μου πρότειναν να πάω σχολείο και να παρακολουθήσω μαθήματα εκμάθησης της γλώσσας, κάτι που ήταν πολύ σημαντικό για μένα στην αρχή. Τα μαθήματα του σχολείου, οι συμμαθητές μου, οι δάσκαλοι, καθώς και ο τρόπος εκπαίδευσης ήταν διαφορετικά από αυτά που είχα συνηθίσει στη χώρα μου. Παρά τις γλωσσικές δυσκολίες που αντιμετώπισα, εξήγησα όσα ήδη είχα μάθει στους νέους δασκάλους μου και στα άτομα που με στήριζαν, γεγονός που με βοήθησε στον τρόπο εκμάθησης στη νέα χώρα. Επίσης, ήταν πολύ σημαντικό να παίρνω τα πιστοποιητικά για κάθε μάθημα ή σχολικό έτος που συμπλήρωνα, επειδή συνήθως χρειάζονται σε μελλοντικές ευκαιρίες εκπαίδευσης, όπως για την παρακολούθηση μαθημάτων στο πανεπιστήμιο ή σε συνεντεύξεις για εργασία.
Εξήγησε τις προηγούμενες εμπειρίες σου και τον τρόπο εκπαίδευσης που είχες συνηθίσει στους νέους δασκάλους σου και τα άτομα που σε στηρίζουν στη χώρα φιλοξενίας και μίλησέ τους για τους εκπαιδευτικούς στόχους που έχεις.
Στην πατρίδα μου βοηθούσα την οικογένειά μου δουλεύοντας μαζί με τον πατέρα μου που ήταν μαραγκός. Όταν ήρθα στον νέο τόπο, ο ρόλος που είχα μέσα στην οικογένειά μου δεν ήταν πλέον τόσο σημαντικός. Αποφάσισα, λοιπόν, να ενημερώσω τους ανθρώπους γύρω μου σχετικά με τις δεξιότητές μου ως ξυλουργός, γεγονός που μου έδωσε επιπλέον ευκαιρίες για το μέλλον μου που διαφορετικά δεν θα λαμβάνονταν υπόψη. Το ότι θυμήθηκα σε τι είμαι καλός με βοήθησε να νιώσω σημαντικός ως άτομο στο νέο μέρος όπου ζούσα και δεν με γνώριζε κανείς. Επίσης, προσπάθησα να βοηθήσω τους ανθρώπους γύρω μου να καταλάβουν ποιος είμαι και σε τι είμαι καλός. Παρατήρησα ότι αυτό βοήθησε τους γύρω μου να με βλέπουν με διαφορετικό τρόπο και να με εκτιμούν ως μέλος της κοινότητας. Έχοντας αυτοπεποίθηση σχετικά με το τι μπορώ να κάνω και τι θα ήθελα να πετύχω, μου παρουσιάστηκαν νέες ευκαιρίες.
Να εκτιμάς και να μοιράζεσαι τις εμπειρίες, τις δεξιότητες, τις προτεραιότητες και τις φιλοδοξίες σου για να έχεις περισσότερες ευκαιρίες στη νέα χώρα.
Στην πατρίδα μου είχα γνωστά σημεία αναφοράς: Ήξερα πού να πάω, τι να κάνω και γνώριζα πολλούς ανθρώπους. Αυτό με έκανε να νιώθω ασφάλεια και ότι ανήκα κάπου. Όταν έφυγα, έφυγε και αυτό το συναίσθημα μαζί. Κάποιες φορές είχα την εντύπωση ότι δεν μπορούσα να ελέγξω πλήρως την κατάστασή μου. Ένιωθα χαμένος, επειδή στην αρχή όλα τα μέρη και οι άνθρωποι ήταν κάτι το καινούριο για μένα. Σιγά σιγά, όμως, άρχισα να ανακτώ την αυτοπεποίθησή μου και τον προσανατολισμό μου. Εξοικειώθηκα με τα μέρη, τους ανθρώπους γύρω μου, τα έθιμα και τους κανόνες του νέου τόπου, και αυτό με έκανε να νιώθω πιο ασφαλής και με βοήθησε να οργανώσω τη ζωή μου στη νέα χώρα.
Δημιούργησε ξανά τον χάρτη του νέου τόπου σας που ανταποκρίνεται στις διαφορετικές ανάγκες σου.
Όταν ζούσα στην πατρίδα μου λειτουργούσα μέσα σε μία συγκεκριμένη κοινότητα, όπου οι προσωπικοί δεσμοί μου με διάφορους ανθρώπους, όπως η οικογένειά μου και οι φίλοι μου, έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, καθώς μπορούσα να τους εμπιστευτώ και να μοιραστώ μαζί τους τις ανησυχίες και τα συναισθήματά μου. Όταν πρωτοήρθα στην καινούρια χώρα, τα πρόσωπα των ανθρώπων ήταν ξένα και άγνωστα σε μένα και μου έλειπε αυτό το αίσθημα ασφάλειας που μου παρείχε η οικογένεια και οι φίλοι μου. Παρόλο που δεν ήταν πάντα εύκολο και έπρεπε να διαλέξω προσεχτικά τους πραγματικούς νέους φίλους μου, ξεκίνησα σιγά σιγά να δημιουργώ νέες σχέσεις με διάφορους ανθρώπους. Αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα, επειδή έχω πλέον επεκτείνει το κοινωνικό μου δίκτυο και έχω έρθει πιο κοντά στη χώρα φιλοξενίας.
Κάνε νέους φίλους τους οποίους να μπορείς να εμπιστευτείς και να βασιστείς επάνω τους, καθώς και να είσαι ανοιχτός σε προοπτικές δημιουργίας νέων σχέσεων με άλλους ανθρώπους.
Κατάγομαι από μια χώρα που βρίσκεται πολύ μακριά από εδώ, όπου ζούσα με την οικογένειά μου σε μια μεγάλη κοινότητα και είχα πολλούς φίλους. Πήγαινα σχολείο, μου άρεσε να παίζω ποδόσφαιρο, ενώ παράλληλα εργαζόμουνα για να βοηθώ οικονομικά τους γονείς μου. Συνήθιζα να περνώ τα απογεύματά μου βοηθώντας τον πατέρα μου με τις ασχολίες του. Είχαμε ένα μικρό χωράφι, όπου καλλιεργούσαμε λαχανικά. Η μητέρα μου ήξερε να τα μαγειρεύει πολύ καλά με ρύζι και κάποιες φορές με κοτόπουλο. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στο σπίτι ήταν όταν πήγαινα για ύπνο, γιατί είχα το δικό μου δωμάτιο. Ήταν μικρό, αλλά ήταν το δικό μου μέρος. Εκεί μπορούσα να σκέφτομαι και να ονειρεύομαι ελεύθερα το μέλλον μου...
Σελίδα 10 από 11
